به رنگ زرد روشن و براق است که در مجاورت هوا و آب زنگ نزده و تیره نمی‌شود.
این فلز را می توان به صورت خالص در طبیعت به شکل دانه‌ای یا تکه‌ای در میان سنگ‌ها، کانی‌های بلوری شده و مواد ته نشینی آبرفتی پیدا کرد.
نماد شیمیایی این عنصر، Au از نام لاتین آن aurum به معنی «درخشش سپیده دم» گرفته شده‌است.
ارزش طلا به دلیل کمیابی آن، کاربردپذیری آسان، تصفیه راحت، مقاومت در مقابل زنگ زدن و خوردگی، رنگ متمایز، واکنش‌ناپذیری با دیگر عناصر است، ویژگی‌هایی که در کمتر فلز دیگری دیده می‌شود.
یک گرم از این عنصر را می‌توان آن قدر چکش زد تا به اندازه یک ورق با مساحت یک متر مربع پهن شود.
طلا از آغاز تاریخ مکتوب بشر همواره فلزی گران بها و محبوب بوده است که برای ضرب سکه، ساخت جواهرات و کاربردهای هنری استفاده می‌شده است.
طلا علاوه بر کاربرد سرمایه‌ای و استفاده در جواهرات، کاربردهای گوناگون دیگری از جمله در دندان‌پزشکی، تولید شیشه‌های رنگی و صنایع الکترونیک دارد و با توجه به رسانایی الکتریکی بالا در سیم‌کشی الکتریکی استفاده می شود.
طلا رسانای خوب گرما و جریان برق است. از نظر شیمیایی رطوبت هوا بر آن بی اثراست. به همین دلیل در ساخت سکه و جواهرات بسیار مناسب است و البته می‌توانند پوشش مناسب برای دیگر فلزهای واکنش پذیر باشد.
طلا در برابر بیشتر اسیدها پایدار است اما در تیزاب سلطانی( نیترو-هیدروکلریک اسید) حل می‌شود.
طلا در موارد بسیار زیادی ممکن است با طلای ابلهان یا پیریت(Pyrite) اشتباه گرفته شود.
یکی از مهم‌ترین تفاوت ها در تشخیص این دو، خاصیت چکش خواری طلا است.
مس رایج‌ترین فلز برای ساخت آلیاژ طلاست و گاهی از فلزات دیگری مثل نقره، نیکل، و پالادیم هم استفاده می‌شود.
درصد طلای موجود در هر مصنوع فلزی به عنوان عیار طلا (Karat) نامیده می‌شود که معمولا از واحد ۲۴ یا واحد ۱۰۰۰ بیان می‌شود.
مثلا طلای ۱۸ عیار (۷۵۰) حاوی ۷۵ درصد، طلای ۲۱ عیار(۸۷۵) ۸۷/۵درصد و طلای ۱۴ عیار (۵۸۳) حاوی ۵۸/۳ درصد طلای خالص است. لازم به ذکر است که Karat با Carat که واحد اندازه گیری وزن در گوهر های قیمتی است، تفاوت دارد.
از آمیختن طلا با آهن به طلای آبی و از طلا با آلومینیم به طلای بنفش می‌رسیم.
این رنگ‌های طلا در کارهای بسیار ویژه جواهرسازی، کاربرد چندانی ندارند.
طلای آبی تُرد است و به سختی می‌توان با آن کار کرد.
طلای ۱۸ و ۱۴ که تنها از آلیاژ طلا-نقره ساخته شده باشند رنگ زرد مایل به سبز دارند و با نام طلای سبز شناخته می‌شوند.
طلای سفید از آمیختن طلا با فلزهای سفیدرنگ مثل نقره، پالادیم یا نیکل بدست می‌آید.
البته رنگ درخشان طلای سفید رنگ واقعی آن نیست بلکه به دلیل روکش رودیم (فلزی از گروه پلاتین) است که بر روی آن کشیده می‌شود.
از انواع رایج طلای سفید، طلای ۱۸ عیار دارای ۱۷/۳ ٪ نیکل، ۵/۵٪ روی و ۲/۲٪ مس است که به رنگ نقره دیده می‌شود.
